Onderwijsadvocaten draaien weer overuren, want ouders hebben nog slechts drie dagen de tijd om het B- of C-attest van hun zoon of dochter aan te vechten. Sinds de recente ingreep van onderwijsminister Ben Weyts (N-VA) moeten zij vanaf nu aantonen dat de beslissing van de klassenraad onterecht was. Hee” dat nog wel zin? Waar moet je als ouder op letten? En hoeveel kan dat kosten? Onderwijsadvocaten leggen uit hoe het momenteel in zijn werk gaat.

Tot middernacht

Christophe Vangeel uit Antwerpen promoot zichzelf als onderwijsadvocaat, zijn agenda loopt nu tot middernacht vol met afspraken. Elk uur een nieuw ouderpaar. Dinsdagochtend gaat dat verder, de dag erna opnieuw. “In één zaak, uit een school waar ze niet tot de laatste schooldag hebben gewacht om de rapporten uit te delen, kreeg ik nu al een nieuwe beslissing van de klassenraad. De leerling krijgt een uitgestelde proef.”

https://www.hln.be/onderwijs/a~a45b7c98/

Toelatingsexamen geneeskunde was te moeilijk: studenten krijgen extra punten

Het toelatingsexamen geneeskunde van begin juli had een “hoge moeilijkheidsgraad”, stelt de examencommissie vast. Ze kent alle deelnemers daarom dertien extra punten toe voor beide examenonderdelen. “Elk jaar worstelen we met de moeilijkheidsgraad.”

Ruim 4.800 jongeren namen op 2 juli deel aan het toelatingsexamen geneeskunde. Zo’n 900 van hen waren geslaagd, wat betekent dat ze minstens 50 procent behaalden op beide examen­onderdelen. Na afloop van zo’n toelatingsexamen wordt een rangschikking gemaakt en mogen de beste kandidaten starten aan de opleiding. Gemiddeld mag zo’n 30 à 40 procent van de deelnemers ook effectief aan de opleiding beginnen.

Maar het quotum voor volgend academiejaar ligt op 1.723, heel wat meer dan de 900 kandidaten die in eerste instantie geslaagd waren. De examencommissie stelde naar eigen zeggen vast dat het examen een “hoge moeilijkheidsgraad” had en besliste daarom iedereen voor beide examenonderdelen dertien extra punten toe te kennen. Dat is 26 punten extra op een totaal van 240. De resultaten simpelweg rangschikken en de beste 1.723 deelnemers toelaten kan niet, want volgens de wet moet je effectief geslaagd zijn voor beide onderdelen voor je aan die rangschikking kunt worden toegevoegd.

Nog nooit zoveel extra punten

Hoe kan het dat het examen zoveel moeilijker is dan vorig jaar? “Dat komt in eerste instantie doordat de commissie jaarlijks volledig nieuwe examens moet opstellen”, zegt Jan Eggermont, hoogleraar aan de faculteit geneeskunde van de KU Leuven en voorzitter van de bevoegde examencommissie. Voorbije examens worden jaarlijks gepubliceerd op de website van de overheid, zodat toekomstige kandidaten zich kunnen voorbereiden – maar daardoor kunnen die niet hergebruikt worden.

Het is niet de eerste keer dat er extra punten werden toegekend, voegt Eggermont toe: “In 2022 kregen alle deelnemers zestien extra punten, in 2018 waren dat er tien. Al is 26 punten het hoogste aantal ooit voor het artsenexamen.” Ook deelnemers aan het examen voor dierengeneeskunde kregen per onderdeel vijf extra punten.

“Er is altijd een spanningsveld tussen hoe wij als experts de moeilijkheidsgraad inschatten en hoe een 18-jarige die inschat, of hoe die een vraag interpreteert. Dat is iets waar we jaar na jaar mee worstelen”, zegt Eggermont. Jaarlijks worden de resultaten van het examen bekeken. Vragen die achteraf bijvoorbeeld te onduidelijk bleken, tellen niet meer mee bij de eindscore. Bij het examen voor geneeskunde was dat dit jaar bij vier vragen het geval.

https://www.standaard.be/cnt/dmf20240715_96479585

 

 

Onderwijsadvocaten zoals  Christophe Vangeel nuanceren het negatieve imago van hun beroep. ‘We begrijpen de angst van de scholen niet. Wij gaan enkel na of ze hun eigen regels hebben gevolgd. Vertrouwen is goed, maar we hebben ook geleerd dat niet iedereen het altijd even goed meent.’

 

https://www.standaard.be/cnt/dmf20230412_95451138

Op het einde van het vijfde middelbaar krijgt Gitte een B-attest. Ze mag de studierichting van haar keuze niet meer volgen. Maar zij vecht de beslissing aan. Met succes. In deze eerste aflevering volgen we haar: waarom ging ze in het verzet, welke argumenten had ze en hoe moest ze daarna verder op de school die ze had aangeklaagd. We horen ook onderwijsadvocaat Christophe Vangeel die ouders en leerlingen bijstaat. ‘In bijna elk dossier dat ik aanneem, rammelt er iets. En drie van de vier dossiers winnen we ook.’

 

https://www.standaard.be/cnt/dmf20230406_94683738

Toelatingsexamen opleiding tot tandarts – schorsing

Bij arrest nr. 254.589 van 23 september 2022 beveelt de Raad van State op vordering van een deelneemster aan het toelatingsexamen voor de opleiding tot tandarts, de schorsing van  de tenuitvoerlegging van de beslissing van de beroepsinstantie voor dat examen waarbij het (onvoldoende) resultaat en de ongunstige rangschikking van deze deelneemster worden bevestigd.

De Raad van State oordeelt dat de bestreden beslissing van de beroepsinstantie het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel schendt. Alle deelnemers van dat enige en zelfde toelatingsexamen maken aanspraak op gelijke kansen om voor het examen te slagen en bovendien gunstig te worden gerangschikt. Bij het recent afgenomen examen werden twee vragen geneutraliseerd voor slechts 59 deelnemers die mogelijk, om technische redenen, deze vragen niet behoorlijk hebben kunnen beantwoorden, waarbij hun het maximum van de punten voor die vragen werd toegekend. Dat is niet op dezelfde wijze gebeurd ten voordele van  de andere deelnemers zoals de verzoekende partij. Volgens de Raad van State werden zo verschillende examencondities tot stand gebracht in een examensituatie waarin alle deelnemers dezelfde kansen moesten krijgen.

Toelatingsexamen opleiding tot tandarts in de Vlaamse Gemeenschap – nieuwe schorsing

Bij arrest nr. 254.841 van 21 oktober 2022 beveelt de Raad van State op vordering van een deelneemster aan het toelatingsexamen voor de opleiding tot tandarts, de schorsing van  de tenuitvoerlegging van de beslissing van de beroepsinstantie voor dat examen waarbij het (onvoldoende) resultaat en de ongunstige rangschikking van deze deelneemster opnieuw worden bevestigd.

Eerder, bij arrest nr. 254.589 van 23 september 2022, heeft de Raad van State reeds de schorsing bevolen van de eerste beslissing die de beroepsinstantie ten aanzien van dezelfde deelneemster in dezelfde zin had genomen. De Raad van State oordeelde toen dat de beslissing van de beroepsinstantie het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel schond. Volgens de Raad van State werden immers verschillende examencondities tot stand gebracht in een examensituatie waarin alle deelnemers dezelfde kansen moesten krijgen.

De beroepsinstantie heeft na dat eerste schorsingsarrest haar beslissing heroverwogen en zij heeft gemeend alsnog een pertinente verantwoording voor de betwiste ongelijke behandeling van de deelnemers te kunnen geven. Haar standpunt wordt evenwel door de Raad van State niet bijgevallen.

 

https://www.hln.be/binnenland/gebuisde-studente-mag-van-raad-van-state-toch-starten-in-tandartsopleiding~a82451f5/

Het schooljaar komt weer aan zijn einde. Dat wil zeggen dat heel wat leerlingen en hun ouders gespannen wachten op de eindresultaten. Daarbij staan leerkrachten voor een minstens even stressvolle periode tijdens de deliberaties in het secundair onderwijs waar ze A-, B- of C-attesten uitdelen.

Advocaat Christophe Vangeel, gespecialiseerd in onderwijsrecht, ziet dat de drukte op z’n kantoor toeneemt in de aanloop naar de eindrapporten. “Steeds meer ouders willen informatie inwinnen over beroepsprocedures.”

 

https://radio1.be/luister/select/de-ochtend/professor-onderwijsrecht-meer-regelgeving-over-deliberaties-op-school-is-niet-nodig

Volgens Vangeel moeten scholen beter communiceren over de attesten. “Mensen stellen zich de laatste jaren meer vragen en zijn mondiger geworden. Ze hebben het recht op een correcte en heldere beargumentering waarom hun kind een B- of C-attest heeft gekregen. Daar schort het soms. Ook wanneer scholen niet alle cruciale informatie meenemen in hun beslissing, ervaren de ouders een onrecht.”

https://www.apache.be/2021/09/06/steeds-meer-ouders-vechten-b-c-attest-aan?cdlnk=eUdlWjBsYVFrMmtPQUE0OTB1b0w5NXY3ZnAwby9JcmVzTEM1bmFOZEtILzlqdC90RzJHOGxSVGZNM0VyMHc9PTo6ZjgzZDEwY2JlNGI5MWQyNmM4OWI5MzZmZGI2YTliYjA%3D

“Het is ontzettend druk”, zegt Christophe Vangeel, een Antwerpse advocaat die zich gespecialiseerd heeft in het aanvechten van schoolresultaten. “Een stuk meer ouders dan in een normaal jaar kloppen bij mij aan voor advies. Het valt op dat ze heel vaak corona aanhalen als argument om een B- of C-attest aan te vechten. Vooral de periode vlak voor het einde van de lockdownmaatregelen was heel lastig voor jongeren. Ze waren gewoon op.”

Vorig schooljaar kwamen er al waarschuwingen dat het aantal betwistingen zou stijgen, maar dat viel uiteindelijk goed mee. Toen was de situatie wel helemaal anders: na het uitbreken van de crisis in maart 2020 hebben leerlingen weken achtereen geen les gekregen. Scholen knepen een oogje dicht bij de deliberaties, het aantal A-attesten piekte als nooit tevoren.

Experts voorspellen dit jaar een correctie en dus meer C-attesten dan normaal. Cijfers daarover zijn er nog niet. Een kleine belronde van onze redactie leert dat er grote verschillen zijn tussen scholen. In de ene school is het aantal A-attesten gestegen, terwijl een andere school spreekt van een verdubbeling van het aantal C-attesten.

Mild gedelibereerd

Feit is dat er deze keer geen oproep was om milder te delibereren. “Ik vind dat eigenlijk bizar”, zegt Vangeel. “Ook dit schooljaar is de meeste onderwijstijd niet ideaal geweest.” Vangeel doelt op de scholieren van de tweede en derde graad van het middelbaar die heel lang halftijds afstandsonderwijs kregen. Het katholiek onderwijs waarschuwde in oktober van vorig jaar nog expliciet voor die onzekere situatie.“We hebben scholen toen aangeraden om online lessen nog eens in de klas aan bod te laten komen om een juridisch grijze zone te vermijden”, zegt de woordvoerder.

Volgens de onderwijsadvocaten zal het mentale argument wel niet volstaan om de interne beroepscommissie van een school ervan te overtuigen een C-attest om te buigen naar een A-attest. Daarvoor zou al een flagrante misser van de school aangetoond moeten worden. Een leraar die zijn voeten heeft geveegd aan het afstandsonderwijs bijvoorbeeld. Of een leerling die thuis de middelen niet had om online lessen te volgen en onvoldoende steun kreeg van de school.

“In sommige situaties kan het wel een reden zijn om een bijkomende proef (herexamen, red.) af te dwingen”

 

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20210701_97171314

Buizen of nog een kans geven? Overal worstelen scholen met de vraag hoe ze  leerlingen moeten delibereren die door corona een achterstand hebben opgelopen.

Flashback naar eind vorig schooljaar. Sinds de coronacrisis in maart uitbrak, hadden leerlingen van alle leeftijden weken achtereen geen les gekregen op school. Die situatie was veel ingrijpender dan nu, maar het had het voordeel van de duidelijkheid. Weinigen stelden in vraag dat leraren mild zouden zijn bij hun beoordeling op het einde van het schooljaar.

Nu liggen de kaarten anders. Er is het hele jaar door lesgegeven en scholen deden hun uiterste best om de leerachterstand in te halen. Anderzijds: voor de tweede en derde graad van het middelbaar verliepen de lessen halftijds via de computer, en het regende intussen overal quarantaines en besmettingen. Ook dit schooljaar was dus verre van normaal.

Vooral in technische – en beroepsscholen missen leerlingen brokken leerstof. Door het afstandsonderwijs hebben ze minder met hun handen kunnen werken, en ook stages konden niet altijd doorgaan. Denk maar aan kappers of verzorgers in bejaardentehuizen.

De vrees leeft dat we een golf aan B- en C-attesten zullen krijgen.

 

 

Ouders vragen zich af of leerlingen wel een faire kans krijgen om een tekort op te halen de komende maanden.

Als een leerling in december een slecht rapport had, krijgt die dan nog de kans om dat tekort op te halen? Zowel onderwijskoepels als ouder­verenigingen krijgen veel vragen over de uit­reiking van attesten en getuigschriften.

‘Als op school alles goed gaat, dan maken ouders zich weinig zorgen’, zegt Karolien Bouchet van de VCOV, de oudervereniging van het Vrij Onderwijs. ‘Maar als er al problemen waren omdat een leerling in de gevarenzone zit, worden die nu nog versterkt. De omstandigheden leidden bij leerlingen én leerkrachten tot onzekerheid.’

Die onzekerheid knaagt ook bij scholen, zeggen de onderwijskoepels. ‘We begrijpen de bezorgdheid’, zegt Raymonda Verdyck van het Gemeenschapsonderwijs (GO!). ‘We werken nu aan handvatten voor scholen voor faire evaluaties.’

Nooddecreet

Minister van Onderwijs Ben Weyts werkt aan een nooddecreet dat afwijkingen op het school­reglement mogelijk maakt

Katholiek Onderwijs Vlaanderen dringt bij de overheid aan om snel in een nooddecreet te voorzien om scholen te ont­lasten van mogelijke juridische claims – analoog met wat het hoger onderwijs kreeg. ‘Zo kunnen we bijkomende disputen vermijden’, zegt directeur-generaal Lieven Boeve. Het heikele punt is het schoolreglement. Als scholen afwijken van wat er in het schoolreglement staat, bijvoorbeeld door op een andere manier examens af te nemen dan in het reglement beschreven staat, dan zijn ze juridisch kwetsbaar. Een nood­decreet moet dat euvel oplossen.

Het kabinet van minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) is zich naar eigen zeggen bewust van de moeilijke ­situatie waarin de scholen en leerlingen zich bevinden. ‘We werken aan een oplossing. Niemand wil een verdere juridisering van het onderwijs door de coronacrisis’, klinkt het. Minister Weyts werkt aan een nooddecreet dat afwijkingen op het schoolreglement mogelijk maakt.

Billijk en redelijk

‘Toch denk ik dat de vrees voor juridische claims over­dreven is’, zegt Christophe Vangeel, advocaat gespecialiseerd in onderwijsrecht. ‘

https://www.standaard.be/cnt/dmf20200421_04930194

Heb jij al eens getwijfeld aan je examenresultaten of aan dat van je kind(eren)? Het is alvast een fenomeen dat alsmaar vaker voorvalt.

Jim Deridder is voorzitter van de Raad voor Betwistingen inzake Studievoortgangsbeslissingen. Studenten van hogescholen of universiteiten kunnen bij de Raad hun examenresultaten betwisten. Het aantal studenten dat hun examenresultaten betwist, stijgt ook gestaag. Tussen 2004 en 2014 werden 2.000 dossiers behandeld, maar in 2018 alleen al kreeg de Raad 700 dossiers voorgeschoteld! Jim Deridder denkt dat voor 2019 dat cijfer nog hoger zal liggen.

Een op de drie

In 2018 gingen 400 klachten over leerkrediet, het aantal studiepunten dat iemand recht geeft op een onderwijssubsidie. In de overige 300 gevallen van vorig jaar ging het over examenbetwistingen. “In een op de drie gevallen wordt een dossier gegrond en ontvakelijk verklaard, krijgt de student gelijk. De uitspraak van de Raad is bindend.

In het middelbaar onderwijs bestaat geen zo’n Raad, daar moeten leerlingen (of hun ouders) naar de Raad van State stappen als ze niet akkoord gaan met beslissingen van de school of schoolresultaten.

https://radio1.be/examenresultaten-aanvechten-dat-een-op-drie-gevallen-de-moeite-waard?fbclid=IwAR36rQucwCCAOKc2d24IEqmrzrrAeTFcc1L5kqcmj8Cpi9pnsA9MVgVsq1E

Contacteer ons snel : bij ons zijn de kansen om slagen hoger dan één op drie !

81 % gewonnen procedures bij Raad voor betwistingen inzake studievoortgangsbeslissingen

 

100% resultaat bij het terugvorderen van verloren leerkrediet

SEMINARIE: Klassenraden en beroepscommissies: formele aspecten, inhoudelijke vereisten en praktijk

Sprekers: Christophe Vangeel (onderwijsadvocaat)

In dit seminarie behandelt onderwijsadvocaat Christophe Vangeel de formele aspecten waaraan klassenraden en beroepscommissies dienen te voldoen. Denk aan de samenstelling, onverenigbaarheden en stemming.

SEMINARIE: Klassenraden en beroepscommissies: formele aspecten, inhoudelijke vereisten en praktijk

Tijdens het academiejaar 2015-2016 hebben aan de KU Leuven 653 studenten beroep aangetekend tegen hun examenuitslag. Dat zijn er meer dan de 575 tijdens 2014-2015. In beide academiejaren kreeg telkens een op de vier studenten bij examenbetwisting gelijk. Dat meldt het Leuvense studentenblad Veto.

De toename van het aantal examenbetwistingen past volgens Veto in de algemeen stijgende trend voor het instellen van beroepen. Verwacht werd dat de 30 procent-regel die vorig academiejaar werd ingevoerd, het aantal examenbetwistingen verder zou doen stijgen, maar dat effect is voorlopig nog onduidelijk. De regeling stipuleert dat een student die na de herexamens van het eerste jaar een cumulatieve studie-efficiënte van minder dan 30 procent heeft, zijn opleiding niet verder mag zetten.

De betrokken studenten kunnen evenwel in geval van een overmachtsituatie, zoals langdurige ziekte of recent verlies van een naaste, nog in beroep gaan bij de directeur Studentenadministratie. Als ook die negatief beslist, kan de student nog terecht bij de vicerector Studentenbeleid Rik Gosselink. Die beslist dan in overleg met docenten en de studieloopbaanbegeleider of de wijze waarop de student zijn studies wil aanpakken realistisch is. “Dit maakt dat toch zo’n 60 procent van de studenten die in beroep zijn gegaan tegen hun uitsluiting van hun opleiding, hun traject uiteindelijk succesvol voortzetten”, aldus Gosselink in Veto.

Bron: Aantal examenbetwistingen aan de KU Leuven neemt toe – HLN.be

GEBUISD…. EN NA PROCEDURE BIJ RAAD VOOR BETWISTINGEN INZAKE STUDIEVOORTGANGSBESLISSINGEN TOCH ….GESLAAGD

ONDERWIJSRECHT
Hieronder bespreken we een voorbeeld uit de praktijk.
Een derdejaars studente bachelor lager onderwijs was geslaagd voor al haar theorievakken, maar kreeg een 9/20 op de praktijkstage. Dit was een niet tolereerbaar opleidingsonderdeel.

Eerst werd de verplichte interne procedure bij de interne beroepscommissie gevoerd. Die interne beroepscommissie verklaarde het beroep ongegrond.

Tegen die beslissing werd een beroep tot nietigverklaring ingesteld bij de Raad voor betwistingen inzake studievoortgangsbeslissingen. Dit is de specifiek bevoegde administratieve rechtsinstantie voor o.a. betwistingen inzake examenresultaten, beoordelingen en het niet bekomen van een diploma.

Een argument waarop de studente zich baseerde, was het gebrek aan collegiale beslissing van de praktijkcommissie. De praktijkcommissie was maar samengesteld uit twee personen.

Maar één van die twee personen had nooit een stagebezoek aan de studente gebracht, zodat zij zelfs geen geldige beoordeling kon doen. Er bleef maar één lid van de praktijkcommissie over zodanig dat die beoordeling niet als “collegiaal” kon worden beschouwd.

Bovendien had de Raad kritiek op het feit dat de stukken die de Hogeschool tijdens de procedure bijbracht om de samenstelling van de commissie aan te tonen pas tijdens de interne beroepsprocedure zijn opgemaakt. De samenstelling van de praktijkcommissie, de werking en de manier van beoordelen moeten vaststaan vóór de stage.

De Raad stelde uiteindelijk dat indien de beslissing van de praktijkcommissie onregelmatig is verlopen, het verdere verloop van de interne besluitvorming niet regelmatig kan zijn.

Dus het besluit dat de studente niet geslaagd was voor het derde jaar en de weigering van een diploma af te geven waren onwettelijk.

Het gevolg hiervan was dat de praktijkcommissie opnieuw diende samen te komen en daarna ook de examencommissie die zich opnieuw zou moeten uitspreken over het verslag van de geldig samengestelde praktijkcommissie.

* Na het arrest was de praktijkcommissie en de examencommissie opnieuw samengekomen en werd het resultaat van 9/20 opnieuw bevestigd.

De interne beroepscommissie oordeelde echter dat de studente de vooropgestelde leerresultaten voor het geheel van de opleiding toch had behaald op basis van de specifieke individuele omstandigheden. Het onderwijs- en examenreglement voorziet immers in de mogelijkheid om in uitzonderlijke omstandigheden te beslissen dat iemand geslaagd is ook al voldoet de student niet aan de vooropgestelde criteria.

Na een intense juridische procedure was de aanvankelijk “gebuisde” studente toch geslaagd.